Gevolgen

GEVOLGEN

Invloed op je leven

 

 

 

 

Natuurlijk denk ik regelmatig na over de invloed die Ravensbos moet hebben gehad op mijn verdere leven. Daar heb ik ook het een en ander over geschreven in mijn bijdrage. Ik was

dertien toen ik op ravenbsos kwam en al aardig misvormd. Ik was er vast van overtuigd dat ik een missie te volbrengen had en er ook vast van overtuigd dat ik niet oud zou worden.

 

 Voor de meesten van ons geldt dat we met twaalf jaar al min of meer waren gevormd door de kinderervaringen, aanleg en afkomst. Voor iedereen anders en met verschillende vooruitzichten en verwachtingen. In de bijdragen overheerst een positief beeld van blije en gelukkige jaren, opgevuld met anekdotes en kwajongensgedrag. Tussen de regels door onderkennen we de eenzaamheid, de heimwee, het gebrek aan persoonlijke vriendschappen, de benauwdheid van de eenzijdige populatie en de vervreemding van thuis en oude schoolkameraadjes.

 

In positieve zin wordt genoemd de mogelijkheid van studie en emancipatie die het ouderlijk huis niet zou hebben geboden, de culturele vorming zoals de toneelclub, bezoek aan het filmhuis in Heerlen, de boeken die gelezen moesten worden, vaardigheden als organiseren en voorlezen in het openbaar.

 

In negatieve zin zware termen als depersonalisatie proces (individualiteit versus standaard gedrag in de vorming van toekomstige priesters), schuldbesef en zondeval, sexuele repressie en afwezigheid van zinvolle voorlichting, de afstraffing bij het bevragen van eenvoudige zaken als de zin van alles. Er was geen mogelijkheid om gezond puberaal gedrag te vertonen zoals opstandig zijn tegen ouderlijk /autoritair gezag. De straf op dit alles was afzondering en wegzenden.

 

In het boek "Pubers voor God" benoemt Henk Kroon een aantal kenmerken die herkenbaar zouden moeten zijn voor ons als ex-seminaristen als we even in de achteruitkijkspiegel zouden kijken. Ik wil ze hier graag noemen omdat het zo'n aardig rijtje is en omdat het

ons helpt in de gesprekken die we toch al voeren over de invloeden achteraf op ons leven.

 

Die kernen zijn:

 

-de innerlijke dwang te streven naar een Ideaal en ook de anderen daaraan te willen binden,

 

-een ambivalente houding ten opzichte van gezag en autoriteit,

 

-een allergie voor overtuigingssystemen,

 

-een hang naar het spirituele,

 

-een kritische houding ten aanzien van godsdienstige praktijken,

 

-de neiging je identiteit sterk van buiten te laten bepalen,

 

-het richtsnoer: gij zult niet lummelen,

 

--door gerichtheid op celibaat: de behoefte om

in relaties per se eigen ruimte te willen hebben, lettterlijk en figuurlijk voor bv het onderhouden van andere contacten ,

 

-de moeite om met gevoelens om te gaan, vaak een

houding van op je qui-vive zijn en daardoor emotioneel een

buitenstaander of Einzelganger blijven,

 

-een ambivalente houding ten opzichte van groepen; gauw zicht op groepsprocessen,

 

-grote waardering voor humor en relativeren,

 

-gemakkelijk verantwoordelijkheid en leiding geven,

 

-de waarde van (mannen)vrienschap geleerd, vaak voor het leven vriendschap gesloten,

 

-geleerd te verbaliseren, theoretiseren en reflecteren,

 

-een vrij brede belangstelling voor cultuur.

 

Voor sommigen komt daar nog bij:

 

-vervreemding van de familie,

 

-ongemakkelijke omgang met vrouwen en meisjes,

 

-een allergie voor ordening, regelmaat en plicht,

 

-een allergie voor het gemiddelde,(middel matigheid)

 

-een gevoel voor sociale survival, voor lobby en strategie,

 

-de kunst om de groep te gebruiken als managementinstrument.

 

Ik herken ze allemaal. En waarschijnlijk zonder het te beseffen is dat ook wat ons verbindt en weer onderscheidt van anderen. Miscchien niet bij iedereen in gelijke mate en het een wat meer dan het andere. Zo zullen sommigen van ons deze kenmerken als gegeven

accepteren en blijven anderen worstelen met de vraag hoe het zo gekomen is. Of wie daarvoor verantwoordelijk is of erger: is er een schuldige aan te wijzen? Ik vind dat zelf niet meer interessant. Het is wat het is, maar ik vind het buitengewoon boeiend om erover te praten en te zien hoe het in de dagelijkse praktijk uitpakt, hoe we er mee omgaan en een plek geven in ons leven en dan ook nog hoe we erom kunnen lachen met

diegenen die ons nastaan en ons elke dag opnieuw weer meemaken.

 

Natuurlijk ben ik benieuwd naar reacties danwel aanvullingen op dit lijstje. Het is ook bedoeld om de gesprekken te verdiepen of de zelfreflectie handjes en voetjes te geven. Ik heb de indruk dat we daar behoefte aan hebben.

 

 

Peter van Velzen.

 

Met dank aan en overgenomen uit:

"Pubers voor God" Het leven op een klein seminarie in de jaren vijftig. Valkhofpers Auteur Henk Kroon ISBN 90 5625 1244

 

"Jongens op kostschool" Het dagelijkse leven op katholieke jongensinternaten Bruna Uitgevers Auteur Jos Pery ISBN 90 229 7913