JSterenborg


Versie:7-8-2003 10:20


Flarden… herinneringen aan Ravensbosch door Jan Sterenborg 1960-196


Flard: afgescheurde lap, rafelige strook… een flarde een slonzige vrouw, slons


De raaf staat voor magie; creativiteit; transformatie; schepping; balans; dualiteit; verbondenheid met de mens.
Voor de indianen van de Noordwestkust van Noord-Amerika was en is de raaf het belangrijkste schepsel. Het was raaf; de gedaanteverwisselaar; de culturele held; de misleider die de wereld creëerde. Hij bracht de mensen op de aarde en gaf hen vuur en water. Hij verdeelde de rivieren, meren en cederbossen over het land en plaatste de zon, maan en sterren in de hemel, vis in de zee, zalm in de rivier en voedsel op het land. In het bezit van magie en bovennatuurlijke krachten, kon raaf zichzelf op elk moment in alles veranderen.
Raaf wordt nog steeds geëerd in kunst op bijvoorbeeld de totempalen van de Haida stammen.
De Kelten meende dat de raaf profetische gaven had en hij verschijnt in de gedaante van Badhbh, de raaf van de strijd en als Morigan, de oorlogsgodin.
Volgens de Scandinavische overlevering had de Noorse God Odin twee raven als zijn boodschappers; Hugin (Kennis) en Mugin (Geheugen). Aldus mag de raaf gelden als boodschapper van het grote geestelijke rijk.


Bij de Grieken was de raaf de waakzame boodschapper en profeet. Hij voorspelde de dood van Plato en Cicero

Flarden..wat in me opkomt schrijf ik op en werk ik later uit..dit stuk is dus niet van boven naar beneden ontstaan zo gauw ik me weer iets herinner of zich een thema aandient duik ik erin en probeer het zo goed mogelijk uit te werken. Heb niet de illusie volledig te zijn of het voor anderen te weten…probeer mijn ervaringen van na Ravensbosch te koppelen aan de beleving van de tijd op Ravensbosch… alleen maar herinneringen zijn voor mij op dit moment niet genoeg… het zou een te romantisch beeld oproepen en dat zou ik jammer vinden want voor mij heeft Ravensbosch een bijzondere waarde en deze waarde moet, ook al zou het hele gebouw afgebroken worden wat jammer zou zijn, bewaard blijven als een lichtende ster…. aan de glans van die ster, die ook straalt in de toekomst daar wil ik aan meewerken. Gelukkig zijn er de twee web-site's van Willem Reijnders en Peter van Velzen waardoor fouten in mijn geheugen bijgeschaafd kunnen worden…ben hun innig dankbaar voor het geleverde werk. Verder ontstaan er steeds meer contacten waardoor aanvullingen en correcties kunnen op treden . Mijn geheugen is ontoereikend, namen gezichten situaties die ik vergeten ben of liever gezegd, die nog niet boven zijn komen drijven, want in feite kun je niets vergeten het zit ergens, alleen je kunt er nog niet bijkomen of je wilt er nog niet bijkomen omdat het teveel emoties oproept.


Bennie Heller tafeltennis Emmen grote vriend… maatje in het spel ik weet niet wanneer het startte tussen ons maar een hele periode zeer intensief met elkaar opgetrokken en met name herinner ik mij het tafeltennissen..eindeloos… iedere vrije minuut rende wij naar dat gebouwtje achter het basketbalveld en daar stonden een stuk of 4 a 5 tafeltennis tafels (wat een luxe toch) en 2 voetbalkasten je weet wel met die stangen met voetballertjes erop… balletje erin en dan met zijn tweeën of vieren een wedstrijd houden ook een hele periode gedaan… Leo Fober was er erg goed in herinner ik me nu ineens…knallen van achteruit in een keer het doel in…. je moest wel heel soepele polsen hebben….maar goed wat wil ik nu duidelijk krijgen….het was een heerlijk gebeuren want in je eentje tafeltennissen is natuurlijk ook maar niks..je deed iets samen je overlegde..besprak je eigen probleempjes….je was niet meer gevangen in jezelf…ook al waren wij in den beginne met zo'n 150 jongens 30? broeders en 40? paters Toch kun je je in zo'n gebeuren behoorlijk eenzaam voelen… niet dat dat dan aan dat gebeuren ligt maar een mens is vaak zelf niet, en ik toen zeker niet, in staat naar buiten te treden en wezenlijk contact te leggen….nu 40 jaar later had ik op een gegeven moment een maatje in het werk…. ik werkte in een theatertje en in het begin was er genoeg te doen vooral puinruimen…dit is ook zoiets niemand schijnt tegenwoordig nog te kunnen of willen opruimen…hercules arbeid overal waar ik kwam het eerste wat er lag was opruimen…nou ja misschien kom ik hier later nog op terug….er was genoeg te doen ook op kantoor de verschillende systemen waren niet op elkaar afgesteld pas een nieuwe website een nieuw kassaprogramma allemaal uitdagingen….na 6 maanden liep alles op rolletjes en ik had zelf het gevoel wat doe ik hier nog? Vreselijk, maar ja wat moet je in deze tijd..je hebt geld nodig om te leven..toch?..het tijdperk van kijk naar de vogels in de lucht ..is allang voorbij? Voor mij nog niet helemaal al moet ik zeggen, dat het steeds zwaarder wordt…. ben nu 54 en heb altijd kunnen leven…niet in grote luxe..maar wel in grote rijkdom als je begrijpt wat ik bedoel…..kom ik hier nog uit?....Peter van Velzen had het over een virus waarmee je nu besmet bent…ik geloof dat hij gelijk heeft…..gelukkig had mijn baas nog een bedrijf en nog meer puinhopen maar daar lagen weer nieuwe uitdagingen en daar trof ik mijn maatje in het werk…. niet meteen maar na verloop van tijd zagen we elkaars capaciteiten en wonder o wonder het ging lopen als een trein….. de onmogelijkste klussen konden wij samen klaren de ene verbouwing was nog niet klaar of de volgende diende zich al weer aan…heerlijk en zou dit niet meer de betekenis zijn van… het gaat en vermenigvuldigt U? of van het Gestaltprincipe…. het geheel is meer dan de som der delen? Door echte samenwerking ontstaat er iets, dat niet uit de afzonderlijke delen te begrijpen of te verklaren is…zelfs het werk waar ik voor aangenomen was liep gewoon door deed ik er tussendoor…dit was wel niet hoogverheven werk maar de gewone dingen zoals wc's bijhouden, reserveringen boeken, website beheer, kassadienst prullenbakken legen etc….maar dat komt gewoon als je dingen doet die bij je horen waar je zin in hebt en nog een maatje ook dan kun je bergen verzetten en dat maatje herinnert mij aan de tekst…. en Hij zond ze uit twee aan twee…niet dat ik nu zo bijbelvast ben of zo maar bepaalde teksten duiken toch op de wonderlijkste momenten op…een mens is toch ook niet geboren om alles maar alleen te doen…dat wil overigens niet zeggen dat je niet heel veel wel alleen moet doen en ook niet dat iedere combinatie van twee mensen goud oplevert integendeel vaak meer ellende dan maar langs elkaar heen werken…..wat gebeurt er nu…alles loopt mi. zeer naar wens…. ik denk zo kan ik het wel volhouden… nee zegt mijn baas terug in je hok! figuurlijk dan….. terug in mijn hok? Terug naar het zinloze bestaan zeker nog meer prullenbakken legen in mijn eentje….aan mijn hoela geen maatje meer…dag baas…je ruimt je eigen rotzooi in het vervolg maar zelf op….arbeidsvreugde wat een woord van een boer geleerd hij had het over arbeidsvreugde! Moet even stoppen want anders loopt de harde schijf vol……..nog even dit en voltrekt zich hier nu niet een andersoortige beweging dit in tegenstelling tot de vermenigvuldiging…. de baas haalt iets uit elkaar wat heel goed bij elkaar past… gij zult niet scheiden(delen) wat Ik verbonden heb?..en probeert het in hokjes te douwen zodat hij er voor zijn gevoel weer meer greep op heeft…zodat hij de inhoud van die hokjes beter kan manipuleren (manus) naar zijn hand kan zetten…het verlies van een maatje is een ernstig iets…zo ook met mijn maatje in het spel Bennie Heller voor mijn gevoel toen niet goed afscheid kunnen nemen……het verschil van nu met toen is dat ik mijn werkmaatje nog regelmatig zie en spreek of via e-mail of dat we bij elkaar langsgaan…we hebben het erover…..groot verschil
Beeld:…moest even naar het arbeidsbureau oftewel het Centrum voor Werk en Inkomen(CWI)..bij het verlaten van dit bureau staat er een hele file wachtenden voor de receptie balie met daarachter op een verhoging! één medewerkster… verder 10 tallen werkzoekenden achter schermen op zoek naar werk……nou ja…wat moet ik er verder nog van zeggen? En dan hebben ze het over samen-leving maat-schappij gem-een-schap
loze begrippen zijn het geworden hoezo loos? omdat wat ik op Ravensbosch heb meegekregen aan gemeenschapszin nergens meer terug te vinden is… tot nog toe tenminste… laat ik mezelf nog een kans geven….ik merk dat het toch ook een zekere boosheid in me oproept…..of zou ik in therapie moeten?

Johan Meenhuis uit Twente zeer gedegen kon je op bouwen ook een goede voetballer Hengelo vader was aannemer later afgestudeerd psycholoog(?) getrouwd door pater Cartens….ook een soort oudere broer voor mij hielp met huiswerk maken was heel serieus, zei niet veel, werkte zelf heel hard, maar als je een beroep op hem deed dan was hij er…nu ben ik thuis opgegroeid met 5 zussen….. broers had ik niet maar die kreeg ik toen ik op Ravensbosch kwam een voor mij zeer verrijkend gevoel.


Jan Wieman toffe gozer werd weggestuurd wegens roken op toilet van de slaapzaal samen met een kleine Limburger Mathieu Tjeu?....Deze situatie vraagt om een nadere uitwerking, omdat hij toch wel traumatisch was….hoe zat eea. voor mij in elkaar… twee jongens, die je al een behoorlijke tijd kent de een beter dan de ander… met Jan Wieman toch veel opgetrokken was een soort goedmoedige beer en fysiek sterk uit Utrecht Velox? Niet de stad Utrecht ….er lagen allerlei verbanden….dan toen zonder voorbereiding op een ochtend in de refter….pater overste en vele andere paters aanwezig…het belletje gaat…de twee jongens wordt gevraagd op te staan…er volgt een soort donderspeech(?) over het roken op de toiletten op de slaapzaal…doodse stilte en de twee jongens worden van Ravensbosch verwijderd!…verbijstering....dezelfde dag waren ze vertrokken…geen afscheid…ineens weg (nu heb ik hier niet zozeer een oordeel over…. ben op een gegeven moment ook (plotseling) weggegaan en dat heeft een aantal vrienden ook pijn gedaan, dat besef ik maar al te goed…) de verdrijving door de engel uit het paradijs? Als beeld…maar wat ik mijzelf na jaren nog kwalijk neem is, dat ik niet opgestaan ben en geprotesteerd heb! Misschien was één woord of een vraag al genoeg geweest..misschien had het mijzelf ook de kop gekost....maar dit alles was beter geweest, dan de beklemmende stilte en de onmacht en het leed dat daar aangericht werd…dikwijls heb ik tegen mijzelf gezegd je kon er niets aan doen er was geen voorbereiding (daar heb je het woord weer) er was ook geen voorbereiding het kwam als de dood… onverwacht ..maar toch…. niemand heeft ten gunste van deze twee jongens gesproken en dat is traumatisch het blijft je je hele leven bij….en dit gevoel werd versterkt door de openbaarheid van het gebeuren …de intimiteit de beslotenheid werd opengebroken (heb dit later zelf ook aan de lijve moeten ervaren….) Er moest een voorbeeld gesteld worden? De verantwoordelijkheid… het brandgevaar? (de toiletten waren geheel betegeld?) geen waarschuwing… waarom niet (ik wil niemand veroordelen begrijp me goed het gaat om een duiding en het contrast van een voor mij prachtige tijd en dit voorval. Prachtig wil echter voor mij niet zeggen alles was goed.. alles is roze… sluit Uw ogen als een verliefde kip…. Neen, prachtig ook als leerzaam, er viel daar veel te leren als mens… wat hebben we hier van geleerd wat heeft het ons meegegeven……)


Later heeft eens de achterste klas na een vergadering van ik dacht oudere jaars…in de brand gestaan echt in de brand gestaan laat in de avond toen wij al sliepen…. gelukkig kon het vuur op tijd gedoofd worden…niemand is verwijderd en er is weinig of niets over gezegd………
Als je zelf ouder wordt en je meer verantwoordelijkheid krijgt over mensen dan zie dit soort gevaren natuurlijk beter…. stel je voor de hele vleugel was in de brand gegaan en wij sliepen met z'n hoevelen daarboven in de chambrette's……je moet er niet aan denken wat een leed..de ramp in 't hemeltje te Voldendam (ook een interessant conflict tussen schuld en verantwoordelijkheid bij eigenaar Veerman)...Enschede…11 september etc etc…..
Ben er nog niet uit hoe dit alles zinvol te duiden……temeer dat ikzelf door op een gegeven moment te vertrekken ook leed heb aangericht …ik werd niet verwijderd uit het paradijs of toch?…. vertrok ik zelf net zoals ik gekomen was uit eigen vrije wil? Of toch niet? Zat mijn tijd erop….
Maar de verwerking van dit gebeuren aan twee kanten…ik kan nu wel zeggen ik had signalen genoeg afgegeven…..maar toch ….

Leo Fober een zeer goede werper, sportman, kwa gevoel een oudere broer voor mij …
Caspari brothers uit Amsterdam Bob en . juist Alex. Lex


Pater Piet`neen Herman (met dank aan pater Ben Annink) weet niet hoe ik aan Piet ben gekomen maar normaal noemden we pater Steenbergen de prefect… Herman Steenbergen prefect… een perfecte prefect, streng maar rechtvaardig; droeg zeer veel verantwoordelijkheid in zijn eentje, zo'n beetje de zwaarste taak in het geheel. Heb zeer veel respect voor deze mens. Ontroerende foto van Willem Reijnders van zijn grafsteen……

Pater Wim Cartens Duits Aardrijkskunde biechtvader eerste plechtige heilige mis te Doesburg 14 juli 1957… zijn ideaal was de groene hel Brazilië later nog in Afrika geweest. Dit beeld van die groene hel is me ook lang bij gebleven een soort uitdaging een ideaal een onmogelijke taak…zelf ben ik geboren met een soort innerlijke behoefte of drang om de mensheid te redden…..nu terugkijkend was het misschien meer mezelf te redden aan de mensheid? We zijn er nog niet….de balans is nog niet opgemaakt….toch als ik zo terugkijk zie ik, dat na voor mij het paradijs Ravensbosch ik een weg heb moeten bewandelen als door een woestijn..nu was voor mij Ravensbosch meer een culturele schat dan een religieuze schat, want dat laatste had ik voor mijn gevoel al van thuis meegekregen..mijn vader..koster in de Sint Walburgis kerk en later in de H. Geest kerk was een diep religieus mens niet dat hij tegen mij zei je moet naar de kerk en je moet bidden… helemaal niet je voelde, dat het bij hem innerlijk zo lag en als wij dan wel eens langs de kerk reden in zijn auto dan nam hij even zijn hoed af!…..verder kan ik mij niet herinneren, dat hij ooit met mij gesproken heeft (zwijgen is goud?) hier heb ik lang mee geworsteld, maar spreekt God de Vader dan zo hoorbaar met ons? Gelukkig las ik eens een boek van Chaim Potok de Amerikaans Joodse schrijver (kan ik iedereen aanbevelen die iets meer over de menselijke psyche te weten wil komen) waarin hij deze zwijgzame verhouding tussen vader en zoon beschreef als Tjadiek (als ik het goed schrijf) dit gaf me meer houvast.
Ja, dus een klein seminarie als Culturele bron en niet zozeer als een Religieuze bron? Nu terugkijkend kan ik het misschien zo duiden…een bron kan opdrogen als er niet meer dieper gegraven wordt….en was dit misschien de oorzaak van het verval? Er werden wel weer oude vormen van stal gehaald… lof met completen (koffie met Completa) Completa is melkpoeder zoals U misschien wel weet en een soort surrogaat koffiemelk dus….let wel ik probeer niet te veroordelen meer te duiden… het duiden van in eerste aanschouwing onbegrijpelijke zaken…..maar het dieper graven daar ben ik pas aan toe gekomen na Ravensbosch en misschien kon het ook niet anders… het paradijs verliezen en het na bloed zweet en tranen weer terugvinden? De engel met het brandende zwaard als beeld….. om terug te keren in het paradijs moeten wij als mens langs de engel met het brandende zwaard! De religieuze verdieping kan pas tot stand komen door eigen ervaring deze verdieping verkrijg je niet door de catechismus of bijbel uit je hoofd te leren…. wel kunnen wij deze geschriften gebruiken als meditatief hulpmiddel, dat is wat anders, want de bijbel bevat oneindig veel wijsheid als we bereid zijn deze wijsheid ons eigen te maken je krijgt het niet cadeau..Na Ravensbosch begint het priesterschap pas echt en dat is geen grap dit is serieus bedoeld je hoeft niet een opleiding te volgen en gewijd te worden om priester te zijn…. Ravensbosch heeft ons in ieder geval zo ervaar ik het zelf gewijd tot priester..dikwijls zeiden mensen tegen mij waarom word je geen priester….en dikwijls dacht ik ik hoef geen priester te worden ik ben het al en dat was vaak niet simpel want mensen willen je in een hokje douwen ben jij priester (niet dat ik dat naar buiten toe beweerde maar innerlijk als innerlijke beleving en ik denk meerdere met mij…we zullen het er hopelijk nog over hebben) dan mag je niet trouwen…alsof het gehuwd zijn niet een heel zware opgave is.…is niet 1 vrouw 1000 mannen te veel?...is het juist ook geen goede oefening om van de verleiding af te komen… om tot onderscheid te komen?..in de Kunst is het toch een grote stap voorwaarts als een kunstenaar "het naakt" gaat schilderen daarmee geeft hij aan dat hij greep gekregen heeft op de energie die het echte naakt bij hem oproept en dan niet deze energie aanwendend voor eigen lust bevrediging maar deze energie gebruikend om het naakt te schilderen..deze energie creatief, scheppend om te zetten in iets dat voor velen iets kan betekenen…deze kunstenaar offert iets op tbv. iets dat zijn eigen directe belangen overstijgt….. en is dit ook niet dat wat ons in de Heilige Communie voorgehouden wordt… gewoon brood wordt het lichaam van Christus…er wordt iets geofferd er wordt iets omgezet…..en dan als je je als priester in deze wereld begeeft……dan moet je dit en dan moet je dat en niet zus maar zo…je kent het wel de befaamde hokjes geest, die dus niets maar dan ook helemaal niets met de Geest te maken heeft want die waait waarheen Hij wil..zelf al meerdere malen getrouwd geweest en weer gescheiden vier heerlijke kinderen, die nu in België wonen bij hun moeder…….en zo heb ik in vele verhoudingen zelf kunnen constateren, dat geheimen die binnen onze kerk besloten liggen op waarheid berusten….. en nu ga ik die waarheid hier niet verkondigen want dan wordt mijn hoofd er al snel afgeslagen en moet ieder mens niet in vrijheid "de waarheid" of zijn eigen waarheid kunnen ontdekken?…het beeld en de gelijkenis…. maar laat ik het zo zeggen er gaat een voedende werking uit van de mysteries…moeten wij het grootste mysterie God simplificeren om het te kunnen uitleggen aan onze kinderen? Het breken van het brood, dat is misschien een mooi voorbeeld …..enige jaren terug dus zeg maar zo'n 35 jaar na Ravensbosch voor mij deden een aantal kinderen plechtige communie ja het bestaat nog.. feest… er naar toe en dan hoor je dus een pastor het verhaal de 5 broden en 2 vissen en de massa mensen die gevoed moest worden uitleggen aan kinderen van zo'n 12 tot 14 jaar een leeftijd toen wij al op Ravensbosch vertoefden ver weg van huis en haard ons voorbereidend op het priesterschap…en dan vertelt deze pastor dat verhaal alsof het echt zo zou zijn, dat je een massa mensen met 5 broden zou kunnen voeden, hij probeert het uit te leggen!! Dat gelooft toch geen mens en zeker de kinderen van vandaag niet en zeker niet als je het mysterie los laat…als je het mysterie loslaat moet je graven anders krijg je een lege huls, dat verhaal klopt wel maar het beeld de inhoud niet… verwijst het brood niet naar iets anders?…..zwijgen moet je dan..de kerk is natuurlijk niet het gebouw…de kerk is natuurlijk niet Rome is natuurlijk niet……de mensheid wordt zwaar op de proef gesteld… de meesten hebben geen ijkpunt…….en een ijkpunt hebben ( een vergelijkingsmogelijkheid…de gelijkenis) is niet dat het makkelijker wordt het wordt juist moeilijker….. na Ravensbosch heb ik mij in talloze situaties begeven en in die situaties bewust dan wel onbewust iets in willen brengen van wat ik mij herinnerde uit die tijd, maar dat ging niet het ging nooit, die wereld buiten dat geheel was heel anders en niet ontvankelijk voor de blijde boodschap die wereld was vaak een soort hel geen groene hel maar een rode hel rood als kleur van het egoïsme van de hebzucht en misschien ook een blauwe hel blauw als kleur van de zakelijkheid de kilheid en het egoïstisch idealisme,,,,, maar een hel is ook een oven…. een louterende oven die de mens kan zuiveren van verkeerde instellingen…die nedergedaald is ter helle…Een schrijver die misschien in dit verband zeker te vermelden waard is, is de grote Nederlandse pedagoog Jan Ligthart uit begin vorige eeuw. Deze man heeft een zo'n levendige kijk op opvoeding en onderwijs, iedere bladzijde is een genot om te lezen…..
Het "gaat en vermenigvuldigt U" ook zo'n mooie, wordt vaak meesmuilend materieel sexueel vertaald als neuk er maar op los…ligt hier echter niet meer de vraag ter beantwoording: wat wordt er bedoeld met vermenigvuldigen? Zou er nog een andere betekenis te vinden zijn?
Deze vragen moeten gesteld durven worden om het graven op gang te zetten om diepere bronnen te vinden waaraan mensen zich kunnen laven……
Ben even de draad van het verhaal kwijt….maar dit thema is voor mijn gevoel wel heel wezenlijk……Zo ook OMI Oblati Mariae Immacculatae, Het thema van onze congregatie een zeer inspirerend thema...wie durft er nog over te spreken?
Zo zie ik op de Duitse tv. Een reportage over een geestelijke, die overal lezingen geeft en de mensen leert zegenen. Er schijnt een enorme behoefte onder de mensen te zijn aan rituelen…toch als je het zegenen nader bekijkt dan komen de Vader(verticaal) en de Zoon(horizontaal) er goed van af maar de Geest(?)? Hoe zit het met de Geest in de zegening of is dit tevens een teken des tijds?.......
Thema's in overvloed…vind het fijn om te schrijven maar er moet wel een thema zijn en dat is er vaak niet…nu Ravensbosch opduikt na zoveel jaren komen de thema's in overvloed………Twijfel nu of ik mijn hoofd er maar niet moet laten afslaan perslot is het hart niet veel wijzer dan het hoofd? En mijn naamgenoot Johannes de Doper moest hij zijn hoofd ook niet verliezen? Ik lees in Over en Weer dat pater Cartens het heeft over dat de wereld op alle mogelijke fronten weer opnieuw aan het beginnen is en dit is misschien wel een vruchtbare gedachte in die zin, dat we dan makkelijker onleefbare verhoudingen kunnen loslaten, aan de andere kant smacht de mensheid toch ook naar een teken God's een wonder misschien? Als teken van het verbond…..of staan we nu echt alleen? Het is toch ook wel moeilijk te verkroppen om 2000 en soms wel 4000 jaar beschaving te zien wegsmelten…….maar misschien kan het ook niet anders dan dat we door deze crisis heen moeten opdat het nieuwe op de juiste grondvesten staat…….nieuwe grondvesten waar komen die vandaan…in de tijd na Ravensbosch voor mij de tijd in de woesternij heb ik een mens ontmoet Frans Coppelmans, kunstenaar en deze mens was voor mij de enige mens die in staat was een nieuw fundament voor de mensheid te leggen…het gaat misschien te ver hier nu dieper op in te gaan… ik zal kijken of ik op een andere wijze iets meer over deze mens kan vertellen…

Pater Bouwhuis ..Bauhuis? Wiskunde Harmonie Zang 4 stemmig koor, fantastische leraar
Piet Hein Kölmann uit Alkmaar
Pater Ben Annink hulp-prefect zachtaardig persoon
Jean Jansen begaafd musicus


Pater van der Zee…heb hem nog niet op foto's kunnen ontdekken maar ook een bijzonder mens niet veel woorden zeer bescheiden maar een levende betrokkenheid…dacht dat hij Latijn gaf maar hij had ook een enorme inbreng in het toneelgebeuren van Kameleon… kan het allemaal niet meer precies aangeven wat hij deed maar dat was mi. ook zijn grote kracht hij schiep een sfeer van waaruit alles als vanzelf ontstond zonder zichzelf op de borst te slaan van kijk mij eens….zulke mensen heb ik buiten Ravensbosch hoogst zelden aangetroffen…..

Broeders......typisch dat ik weinig namen herinner terwijl zij veel voor het geheel betekenden een lange broeder die mi. op de boerderij werkte een kleine broeder die in de keuken werkte….. vind dit wel beschamend… het doet mij denken aan de uitzetting van de Turkse familie Gümus uit Amsterdam enige jaren geleden… een gezin, dat in Amsterdam een kledingatelier had hun eigen kost verdiende handwerkers waren…gelukkig gaat het die mensen beter dan ooit…maar het beeld dat die uitzetting opriep…het handwerk en ik koppel, dat aan de broeders omdat zij het zichtbare handwerk verrichtten, had voor de Nederlandse samenleving geen waarde en zit dat ook niet een beetje in de anonimiteit van de broeders….waarom worden de Nederlandse kinderen nog steeds opgevoed vanuit de idee, dat het hoofd van grotere waarde is dan de handen? Moet je tegenwoordig eens iets laten repareren…..en het paradoxale van deze maatschappij is, dat als je je hoofd gebruikt als je zelfstandig nadenkt en vandaaruit handelt dat dat je dan niet in dank afgenomen wordt…….

Broeder Pierre Gielen eeuwige professie 8 december 1960 groot feest


Uit Den Haag van de chocolade fabriek jongen met blond haar…Gerard Geenen?
Gebr Klinkers uit Heerlen van de steenfabriek. Mocht een keer mee achter op de fiets naar Heerlen heerlijk veel koekjes gehad van hun zus
Jos uit Vaals zeer belezen iemand
Houben Jan? oet Weert? CV de Roggestaekers neen uit Sevenum
Henk Bueters uit Weert een zeer levenslustig iemand lachen! Was dit niet Cupers? Nu de klassenlijsten compleet zijn zie ik twee namen Henny Cuppen en Jacques Cuypers
Lavaleye emotioneel? Guido
Albert Theunissen uit Brabant de krachtpatser
Frans van Spanje Amsterdam? Lent?
Pater van der Zee Latijn toneel zeer fijn mens 't Funske verwijzend naar pater overste
Pater Piet(je) Palm Nederlands las zeer veel voor
Pater Defever Belgische pater verloor een broer in de Belgische Congo vermoord las voor uit de Witte van Sieghem een heel gevoelig mens
Pater Timmermans neen Tillemans glazenier Charles Eyck
Pater Econoom redde mij financieel uit de nood…. iedereen mocht 5 gulden zakgeld per trimester meebrengen maar je had rijke en arme studenten…. Pater Steenbergen verkocht op zondagochtend zeep of tandpasta a 10 cent, ook schoenveters en schriften en potloden in de kast rechts……
Pater Overste
Pater Schram?
Pater Koot?
Cees van der Linden uit Gouda? een sportmens en geweldig voetballer! lustte geen kaas veel geruild met hem tegen boter 1 achtste van een half pakje Liefhebber van Roy Orbeson Pretty Woman
Pater Lempens ronselaar nieuwe studenten natuur en scheikunde pijproker met 1 long leider gipsclub hem dank ik mijn verblijf op Ravensbosch toen hij bij een buurjongen van mij Herman Saayer uit Arnhem dia's vertoonde…..
Harry Geelen uit Weert voetballer schieten op het hukske
Peter Saers uit Zweden zeer aimabel en wijs iemand toneel
Kees Zwemmer uit Amsterdam via mijn zus??? moet hem eerst ontmoeten
Jan Derix buutreedner lachen poep-chinees
Pater Jene van Moorsel Nederlands heeft ons Nederlands geleerd West Side Story in de klas!
Pater Piet Koot? Neen Pater Piet Souren Nederlands een zeer schuchtere Limburger? Goede wandelaar kende de omgeving erg goed
Pater ....gaf engels en verzamelde stenen en postzegels
Pater Wientjes? Engels en stenen verzamelaar of postzegels

3 poetsvrouwen... behoudens Maria de enige vrouwelijke inbreng....
Pater Piet Souren (hele schuchtere limburger een goede verteller en wandelaar)..maar ook iemand die aan het religieuze aspect aandacht gaf…ben lang aan het zoeken geweest maar toch…hij legde de volgende situatie aan ons voor…er was een man getrouwd en een aantal kinderen..en die man was drukker…op een dag zegt de baas tegen hem dat hij iets onoorbaars..weet niet meer wat het was moest drukken..iets dat tegen zijn geweten in ging…moest hij het doen of moest hij het weigeren met de kans op ontslag en met vrouw en kinderen op de achtergrond……een gigantische discussie brak los…moet je nagaan wij waren een jaar of 12 a 13 en een gigantische discussie brak los..ik weet ook niet hoe pater Souren zich eruit gered heeft maar ik weet wel dat hij de oplossing niet gaf!....dit probleem speelt voortdurend tenminste in mijn leven tot op de dag van vandaag het morele dilemma…..

Herman Kötte heeft meegedaan aan een declamatiewedstrijd, hoofdrollen bij toneelclub

Een jongen die heel goed kon tekenen affiches maakte hij altijd die dan bij de refter hingen vader was geloof ik appel-teler Thij Willems

Pater Tromp geschiedenis…verhaal over de verdwenen carnavalsstaf (hoe heet dat ding) met de uil erop……

Pater Overste.... peugeot 404? 204?


Het voorlezen in de refter door een oudere jaars omdat het te lawaaiig was..Dorp in de Peel…toen pater Jan…moest op een bepaalde toon en in een bepaald ritme gelezen worden
Tafeloudste zoek nog naar zijn naam uit Utrecht (staat op een foto)
Het belletje in de refter op de tafel van de paters, paters frontaal broeders bij binnenkomst links! vanwege het onderscheid?
Dagritme
We moesten onze kleren nummeren ivm de was ik had nummer 136 vergeet het nooit….later mijn vader herbegraven en die had als grafnummer 135……

Het verplichte bedelen en de uitreiking van prijzen, wie het meeste opgehaald had mocht het eerste kiezen….pater Wim Cartens heeft me nog eens gered… ik had die herfstvakantie niets opgehaald en ik zat al in de bus richting Ravensbosch en dan moest je bij pater overste komen om het opgehaalde bedrag in te leveren….een enorme spanning bouwde zich op tot ik plotseling bij pater Cartens moest komen en die had voor mij wat geld opgehaald! Een wonder ik was gered..later dacht ik, dat mijn moeder achter de schermen wat bekokstooft had…ben er nooit achter gekomen..het versterkte wel de vertrouwensband met Cartens....de moeilijkheid waarvoor ik stond, maar dat wie kon dat weten? was dat na de dood van mijn vader, mijn moeder nog maar heel weinig geld had en zij had ook nog de zorg voor mijn 5 zusjes!…ik werd erop uitgestuurd om bij een tante geld voor mijn studie te vragen en naar mijn oma gestuurd om geld voor de huishouding te vragen……het daarbovenop nog geld inzamelen voor een soort wedstrijd, die ik bij voorbaat al verloren had was net iets teveel van het goede (zelfs fietsen werden uitgereikt aan de jongens met de rijke connecties? Er waren natuurlijk ook jongens die serieus hun best hadden gedaan… alleen moest de kwantiteit hier weer boven de kwaliteit staan?......een dubieuze wending...en een voorbode van wat wij later op de t.v. in zijn volheid over ons heen kregen..hier zette het verval zich al in samen met de komst van de tv....de Beatles en radio Luxemburg te beluisteren iedere zondagmiddag na het eten om 13.00 ? met de top 30 of 10 niet dat ik de Beatles de schuld wil geven van het verval want ik was gek op die lui als voorboden van de nieuwe tijd het was meer het aangeven van synchroniteit het verval had andere oorzaken) toch zocht Bennie Heller op een keer twee tafeltennis badjes uit en wat we daar niet een plezier aan beleeft hebben valt niet te beschrijven..de wedstrijd was dus nog niet verloren, dat leer je er dan weer van als je iets krijgt wat bij je hoort……via de web-site's kom ik erachter dat het kostgeld 300 en later 600 gulden op jaarbasis was…dat was toch relatief laag…jammer dat ik deze bedragen niet kende het geeft een andere kijk op zaken..roept ook vragen op..hoe kon alles ronddraaien…we zaten toch met 150 jongens en 30 broeders en 40 paters zo ongeveer…kinderen worden vaak onderschat of hoe moet ik het zeggen?...voor sommige kinderen is het goed dat ze sommige dingen weten…..


Met onze harmonie, eerst hoorn toen alto, op concours in Kerkrade? Neen Ulestraten
en we promoveerde naar de 2de klasse onder directie van de heer Janssen? Toen was het feest pater Overste nam ons overal mee naar toe....
In het begin moesten wij aan pater overste toestemming vragen als wij een krant in de recreatiezaal wilden het werd vervolgens altijd het Limburgs Dagblad.....
Roken werd aangemoedigd(om de sex-drive te beteugelen?) niet op de WC! maar wel in de recreatiezaal de paters rookten ook enorm het was een gekuch van je welste als je over de gang van de paters liep....
Toch heb ik persoonlijk helemaal niets van seksuele intimidatie of wat dan ook(je leest er wel anders over) meegekregen ik vond de sfeer zeer prettig en liberaal...er was sprake van intimiteit zonder dat daar misbruik van werd gemaakt.
De 4 de klassers en hoger sliepen in de andere vleugel en hadden daar ook hun eigen recreatiezaal met een waar biljart...in onze eigen recreatiezaal; iedere klas had zijn eigen home stond een biljart met rubberen knoppen erop en twee gaten weet niet meer hoe dat ding heette verder heel veel spelen en spelletjes en we hebben zelfs toen al gebridged ik weet nu niet meer hoe en toepen het oeroude Limburgse kaartspel.
Rond de cour had je twee volleybal velden en een basketbal veld een donkere oudere jaars heeft ons toen lesgegeven later is hij naar de toneelacademie in Maastricht vertrokken en weer later heeft hij ons wel eens een toneelles gegeven.....daarachter een soort kantine met daarin een aantal tafeltennistafels en twee voetbal-kasten.
Er is ook een tijd geweest dat die jongen uit Utrecht een voetbaltoto organiseerde daar kon je aan meedoen voor 10 cent en ik heb wel eens een aantal gulden gewonnen.
Dan de overheerlijke boterhammen om 16.00 uur, die vergeet ik nooit bruine boterhammen met hagelslag en/of jam in een grote houten kist...'s middag na de 2 lesuren spelen op de cour en boterhammen en daarna naar de huiswerkstudie tot het avondeten in de refter.
Zondags hadden we in het begin 's avonds lof later toen wij een andere overste kregen kwamen daar de completen bij! de teloorgang was al gaande....
De Post! ik weet niet meer of het 's middags na het eten was of om 16.00 uur dat pater Steenbergen de post kwam uitdelen een heel bijzonder moment..ik zat altijd in spanning of er iets voor mij bij was....
Pater Steenbergen de naam zegt het al, deze man kon (onzichtbare) bergen verzetten...had ook altijd een indrukwekkende sleutelbos bij zich.
Sint Nicolaas in de refter......een oudere jaars....
Dan de feesten... alle Maria -feesten Carnaval....de geloftes... de generaal? opperhoofd van de congregatie heeft ons zelfs een vrije middag opgeleverd
De vakanties met de bus naar huis altijd bijzonder...een Limburgse vlaai mee naar huis meestal kruimelvlaai….

Pater Rientjes niet Wientjes Engels Once upon a time there was a king in Brittain and his name was Lear.......

Pater Schram...de naam komt steeds terug maar ik kan hem nog niet plaatsen
Pater Almoezenier (naam?) Hij ging met het Nederlandse leger naar Nieuw Guinea tijdens de crisis met Indonesië en hij stuurde brieven over de toestand daar en deze brieven werden voorgelezen in de refter en dat was heel bijzonder vond ik in het begin (1960) hadden wij geen krant geen radio geen televisie..maar door deze brieven bleven we op de hoogte van het wereldgebeuren….

Ik meen in 1961 kregen we bezoek van een pater uit Canada en wij leerden het Canadese volkslied..Oh Canada terre de nos ajieu..ton fron et chien de fleuron glorieux )ik weet niet of dit helemaal klopt maar de klanken wel) pater Defever leerde het ons...
waarom schrijf ik dit op omdat het laat zien, dat als iets vanuit een gebeuren ontstaat het leren van voor ons iets volkomen nieuws heel erg eenvoudig was en het zo goed beklijft dat het 40 jaar na dato er nog inzit..nu heb ik na Valkenburg nog heel wat bijgestudeerd maar het meeste ben ik weer vergeten.....

Zo ook heeft pater van der Zee (heb hem inmiddels teruggevonden op een van de foto's nr 59 van..) eens een pater in Japan, die hij kende, gevraagd om een Japans lied, dat toen populair was in Nederland in fonetisch schrift te zetten zodat wij het konden instuderen en inderdaad hebben we het ook opgevoerd voor welke gelegenheid weet ik niet meer...Ohweh Oh su oe hoe wie 2x a ki sa na go ohrhe tahi johokomini...namakitasu na suh hoe wie sito no sohori nomori.......
ja, ja hoe meer er naar boven komt hoe meer de waarde van een dergelijke gemeenschap voor mij naar boven komt..de zingeving het verband alles wat we nu maatschappelijk kwijt zijn was in het Collegium Carolinum...op Ravensbosch ruimschoots aanwezig..en hoewel het dagelijkse leven gestuurd werd door een strenge orde...nu dit dan dat etc...was er toch in mijn beleving zoveel mogelijk..zo ontzettend veel mogelijk...
met de toneelclub Kameleon (was die naam kwijt..en toevallig of niet net nu deze zomer gaat de jeugdfilm De Schippers van de Kameleon in première) hebben we tal van stukken gespeeld: Een Kerstspel van Felix Timmermans prachtig de decors maakten we zelf een heel groot doek hebben we gerestaureerd om het wisselen van scènes te vergemakkelijken met oersterke lijm van onze schoenmaker(de schoenen werden gewoon gemaakt ik kan mij niet herinneren er ooit een rekening van gezien te hebben) Hurkmans.. had zijn zoon bij ons...De 10 kleine negertjes van Agatha Christie met Herman Kötte in de hoofdrol een doorslaand succes ook nog een keer voor de ouders opgevoerd. Voor het feest van pater Overste(naam?) zijn we naar Heerlen gefietst daar wist pater van der Zee een fietsenmaker die nog wel oude fietswielen had en toen hebben we een draaiorgel ('t Funske heb er nog een foto van) gebouwd van oude nachtkastjes en die op de melkkar gezet en middels een touw konden we de fietswielen laten draaien waar allerlei versieringen aanhingen en zodoende het decor van een kermis realiserend...
en alles verliep in de opperste harmonie (of ik moet me vergissen?)
Ik herinner me ook een keer we waren een stuk aan het voorbereiden en toen kwam er een overste op bezoek en moeten wij het stuk in de refter tijdens het diner opvoeren....geen nood er werden wat tafels tegenelkaar aan geschoven en daarbovenop werd het stuk opgevoerd.....
de harmonie werd opgetrommeld en die speelde een aantal stukken.....
American Patrol Oh When the Saints etc. een het leuke was je deed soms zowel mee met het toneel als met de muziek als met het opruimen van de refter.....
Zelf heb ik een hoofdrol gehad voor het feest van onze paterOverste en pater van der zee had een stuk geschreven of was het Jene voor mij Jene van Moorsel dat heette de danser van OL Vrouw op muziek van Brahms schreef hij mij onlangs!...weet niet veel meer van de inhoud van dit stuk maar het werd zeer gewaardeerd dat kon je voelen.....

Er is ook eens een woordkunstenaar uit België bij ons op bezoek geweest en die droeg gedichten voor van Guido Gezelle 'het schrijvertje' en anderen was zeer indrukwekkend
Wat een rijk leven...later in de schraalheid van ons huidige maatschappelijke leven is dit leven op Ravensbosch de verbondenheid, een bron geweest waaraan ik mij gelaafd heb en nog...Ravensbosch herinnert mij eraan, dat het kon dat je met meerdere mensen kunt samenleven…..dat je je geborgen kunt voelen, dat je met al je beperkingen mee mag doen.....nu terwijl we wereldwijd in een recessie zitten wordt er gesproken van ontkoppeling……
Herinner me ook nog een toneelspel toen was ik zelf nog niet bij het toneel, Bloed en Liefde (zie foto website) geschreven door Godfried Bomans toen hij zelf nog op de middelbare school zat
een prachtig stuk vol historische figuren die asynchroon bij elkaar komen en er vervolgens allerlei komische en romantische en bloedige taferelen ontstaan zie het nog zo voor me...de vijand naakt!
Er is ook nog eens een toneelstuk opgevoerd door een club van buitenaf over een kardinaal die gevangengenomen was in het Oostblok speelde zich dit af een nog al zwaar stuk .....
En een film herinner ik me ook nog over zeemannen en romantiek! waarvan later in de refter tegen ons gezegd werd dat dat toch niet de bedoeling geweest was.....
Ook hebben we eens voor bejaarden met de harmonie gespeeld in de toneelzaal eerst de gebruikelijke stukken en toen een aantal carnavalslagers! de hele zaal begon te hossen...
Om 12.00 het rozenhoedje was ook nog in mijn tijd
En twee processies herinner ik me nog vaag een in Valkenburg waarin we zelf meeliepen en eentje in Maastricht of Meersen vlg Willem Reijnders weet ik niet meer in Meersen zijn wij ook wel eens geweest maar of dat met een processie samenhing? waarnaar we gingen kijken...

De oudere jaars gingen voor hun studie op de fiets naar Heerlen en ze verzamelden zich voor bij de poort en vertrokken dan richting Heerlen...dat was iets waar je naar verlangde op een dag zou jij ook met die club meegaan......en soms zongen ze bij het vertrek Close your eyes...van de Beatles uit volle borst….
Ik geloof dat we net op het breekpunt zaten van de oude tijd en de nieuwe tijd een of twee jaar voor mij was de voertaal bv. nog Frans...net afgeschaft...jammer.....er was geen tv. geen krant en met veel moeite het Limburgs Dagblad....je schreef brieven..telefoon alleen in noodgevallen….


Alois Segers een gevoelige Limburgse? Jongen sopraan
Theo Wösting woesting......

Je had de Gilden (gipsclub, missieclub nog een aantal rozenkransen gemaakt….) olv pater Lempens de Verkennerij pater Rientjes en de toneelclub Kameleon pater van der Zee en later Jene van Moorsel
De Gilden gingen altijd vrij luxe op vakantie met de bus naar Duitsland Frankrijk….de verkennerij met legertenten naar Ossendrecht (foto) heel erg leuk op primitieve vuurtjes eten koken nachtelijke droppings de regenbuien een dagje naar de Zoo van Antwerpen heerlijk in de bossen met een uitkijktoren…waar bovenin het huisje een telefoon stond onder een krant en wij even contact konden leggen met het thuisfront…….

Nu ik de foto's teruggevonden heb zie ik dat we ook eens met de toneelclub op vakantie gegaan zijn ergens in Utrecht Jene van Moorsel kwam mij met de fiets in Arnhem ophalen en samen zijn wij ernaar toe gefietst! In die vakantie kreeg mijn grootvader een hersenbloeding…. We zijn toen ook nog naar de dom in Utrecht geweest zie foto daar staat ook onze tafeloudste op rechts achter van Moorsel… zelf sta ik net voor van Moorsel vooraan links Ton of Tom….uit Amsterdam kwam plotseling midden in het jaar op Ravensbosch terecht en had voor onze verhoudingen zeer hippe (nozem) kleren aan…dat heeft echter niet lang geduurd…tweede van links Herman Kötte en rechts voor ook een echte artiest naam? Evenals tweede links?

Toen ik op Ravensbosch kwam in 1960 hadden we slaapzalen voor mij was alles nieuw de eerste keer want ik was hoewel het de bedoeling was van te voren een kijkje te nemen, nog niet op Ravensbosch geweest. Herinner me dat ik in Nijmegen door een pater getest ben of ik wel geschikt was cognitief want mijn Nederlands was nogal zwak ik was meer een beta dan een alpha klant….met mijn vader en een paar zusjes (ik had er 5) een dagje uit. Het testgebeuren was prettig maar dat lag zeker aan de pater die mij de testen afnam…later tijdens mijn studie psychologie had ik grote moeite met het test gebeuren het werd mi. te absoluut gezien allemaal….er werd mij gezegd dat als mijn Nederlands nog wat zou verbeteren in de 5de klas ik naar Valkenburg mocht….of het echt verbeterd was weet ik niet maar ik ging naar Valkenburg naar de voorbereiding (wat een naam waar vind je dat tegenwoordig nog…voorbereiding……dat is toch niet meer digitaal in te passen)
Gelukkig had ik nog mijn buurjongen Herman Saayer achter de hand, die zat er al een paar jaar mi. een echte pater of misschien meer priester, hoewel hij op een gegeven moment weg moest waarom? mysteries …heb hem daar ook verder nooit meer iets over horen zeggen..


Met zo'n 30 man op een slaapzaal een oudere jaars erbij om de orde te handhaven…ging toch bijzonder goed en pater Annink er tussenin..net als pater Steenbergen in een kamertje in mijn beleving een heel klein kamertje….2 jaar later werden de zalen verbouwd door de broeders en kregen we luxe kamers chambrette's met 4 of 8 bedden en ieder zijn eigen kast en wastafel. Er kwamen ook nieuwe douches… de oude douches waren in de ouderjaarsvleugel achteraan en op zaterdag moesten we douchen en dat kon je al ruiken want de waterketel werd met hout warm gestookt…pater erbij (was dat pater Schram…) om te controleren of je het wel goed gedaan had…. de nieuwe douches kwamen in de eerste vleugel achteraan in de gang rechts ik geloof dat ik daar niet veel meer gebruik van gemaakt heb….
Toch veel investeringen voor iets dat al gaande was te verdwijnen…. een soort paradox? je wilt niet, dat het verdwijnt, dat het ophoudt maar wat dan…een zwart gat?


In het begin(1960-61) gingen we 's ochtends naar de kapel voor de Mis en vaak was er zang olv pater Bouwhuis met stemvork (kwam uit Duitsland en is later een tijd lang pastoor in Duitsland geweest). Vooraan had je 2 bij-altaren en achter het hoofdaltaar waren ook nog een aantal bij-altaren (3 of 5) nu was er een tijd, dat er twee paters (weet niet meer wie) 's ochtends als wij de mis volgden op het hoofdaltaar, zij de mis opdroegen aan de twee zijaltaren en die konden wij direct zien eerst hadden we het niet zo in de gaten maar na verloop van tijd bemerkten wij dat er een soort rivaliteit tussen de twee paters aan de zij-altaren was…zij hielden elkaar in de gaten op welk punt van de mis de een gekomen was en het deed zich voor dat als de ene pater zag dat bv op het andere altaar het boek al verwisseld was, dat hij zelf (dus niet zoals gebruikelijk door de misdienaar) even zijn eigen boek van rechts naar links verplaatste om zo de achterstand in te lopen….aan het einde van de twee missen was het het spannends want wie zou als eerste de sacristie binnengaan….het is dikwijls gebeurd dat het knielen overgeslagen werd om maar als eerste in de sacristie te zijn…..voor ons als jonge apen uit de voorbereiding op de eerste rijen een zeer aangenaam schouwspel.
Tijdens feestdagen zongen we met het 4 stemmig mannen en knapenkoor achterin bij het orgel bv. het Halleluja van Händel in mijn beleving nog steeds indrukwekkend alle stemmen aanwezig van sopranen(Alois Segers hoogste sopraan?) tot bassen en het machtige orgel erachter…kippenvel
Later werd het allemaal minder…maar misschien is deze uitspraak wat gekleurd door mijn eigen beleving…..

Onder de slaapzalen op de 2de verdieping waren de studiezalen gelegen. Enorme zalen met achterin op een verhoging een ouderejaars om de orde te handhaven hetgeen toch bijzonder goed ging hoewel ik zelf bv ook niet een van de makkelijkste was zeker niet, achteraf heb ik vaak gedacht hoe ze het met mij hebben kunnen uithouden….er was wat dat betreft zeer veel tolerantie…en af en toe pater Steenbergen met brevier of pater Annink die heen en weer liep ter ondersteuning van de oudere jaars…de studiezalen werden veel gebruikt…'s ochtend voor de lessen na de ochtendmaaltijd een half uur
's middags na de lessen en het spelen op de cour tot het avondeten met het accent op huiswerk maken en 's avonds na het avondeten en de recreatie voor de jongeren tot 21.00 uur en de ouderen 21.30 of 22.00 je kon dan nog studeren of een boek lezen brieven schrijven later radiootje luisteren..
Als je ergens niet uitkwam met je huiswerk mocht je het aan de ouderejaars vragen of aan de surveillerende pater en zelfs maar dat weet ik niet helemaal zeker meer aan je buurman…een tijd lang was mijn achterbuurman Johan Meenhuis en die heeft me vaak zeer vaak geholpen hij had met mij erbij een dubbele taak zijn eigen huiswerk en het mijne…nooit heeft hij er iets over gezegd…kan me nu niet meer voorstellen, dat hij het altijd leuk gevonden heeft…het was voor mij vaak een kwelling, dat lange stilzitten maar Johan was altijd serieus bezig en vele anderen met hem hij besefte al meer waar het om ging zo waren er wel meer mensen bv Piet-Hein Kölmann, Leo Fober en Peter Saers, die waren voor mijn gevoel als mens al verder volwassener
's ochtends na de studie stapeltje boeken onder je arm de trap af stormen (rustig aan!) en de klas in……..

Bij het nazoeken van de foto's nog een naam tegengekomen Theo Kuypers en er was vlg mij ook nog een Hennie Kupers?….Samen met Theo (postzegelverzamelaar.. zijn vader werkte bij de Mosa? ) vele goocheltrucs geoefend en eenmaal tijdens een zitting van het Carnaval mochten wij samen een act opvoeren met hoge hoed toen nog zonder konijn maar wel sigaretten uit de lucht plukken en achter de oren vandaan halen…..hij heeft me nog eens opgezocht toen ik al weg was (evenals Johan Meenhuis en Cees van der Linden? Of iemand anders uit Twente….…)en een aantal kaarten van hem ontvangen..contact verwaterde snel pater Cartens is ook nog eens geweest …mijn moeder inmiddels zonder man (mijn vader was overleden) wist zich in den beginne toen ik uit Ravensbosch terugkwam ook geen raad..ik was helemaal de draad kwijt mijn oude vrienden van vroeger was ik kwijt en mijn vrienden in Valkenburg ook en de aansluiting naar een andere school werkte helemaal niet …. gelukkig heeft ze me maar gelaten en langzaam maar zeker vooral langzaam heb ik toen de draad weer opgepakt. Met die goochelact was er ook nog iets vervelends aan de hand want Bennie Heller wilde graag meedoen en waarom ook niet maar om de een of andere reden mocht hij dat niet van ons? Terwijl wij toch zo'n beetje de beste vrienden waren een raar iets…. Kan dat gebeuren nog niet helemaal plaatsen. Pater Cartens kwam er zelfs bij om te bemiddelen en zei dat ik maar eens uit die ivoren toren moest komen…op dat moment snapte ik daar niets van later wel meer? eigenlijk had hij het misschien op dat moment door moeten drukken, dat we met zijn drieën iets zouden doen of dan maar helemaal niet? Teveel vrijheid misschien? Misschien dat Bennie of Theo zich nog iets herinneren?


Van de lessen zelf kan ik me niet veel meer herinneren wel bv. dat ik pater Bauhuis een geweldige wiskunde leraar vond omdat hij een droog vak zo wist te brengen dat je er enthousiast van werd gaf ons ook onmogelijke uitdagingen op zoals het delen middels constructie van een hoek door drieën, hetgeen onmogelijk is maar daar kwamen wij pas veel later achter….muziekles hebben we ook gehad vond dat wel moeilijk geloof ik maar vond het jammer dat we het maar 1(?) jaar hadden…zo ook gaf pater Rientjes schoonschrift oefeningen letters met krullen zeg maar is geen routine geworden….het voorlezen van pater Palm en het contrast met pater Jene van Moorsel toen moest er gewerkt worden…met dictee één schrijffout 2 punten eraf! Het regende 3-en en 4-en …wij op hangende pootjes naar hem toe en hij stelde ons gerust dat het wel goed kwam…en het kwam ook goed want in korte tijd ging het niveau met sprongen omhoog….
Pater Cartens Duits mit nach nächst bei….etc. Latijn ben tot de Viris Illustribus gekomen meer zat er niet in...Grieks alle rijtjes en uitzonderingen,,,,,geschiedenis pater Tromp maakte er veel werk van…. eens hebben we een touwtje van de ene klas naar de andere gespannen het was mooi weer en de ramen stonden open en vervolgens de proefwerkvragen door gemailed naar de andere klas die het volgende uur hetzelfde proefwerk zouden krijgen….voor het echte leerwerk stond ik toen niet zo open.




Maar als ik terugkijk weet ik eigenlijk van andere lessen ook niet veel meer lagere school…de bijbelverhalen…2de klas liedjes…kleuterschool…blokkendozen die je moest inpakken van makkelijk naar moeilijk…de overgang van de ene kleuterschool naar de andere maar lesinhoudelijk….magertjes later na Ravensbosch verschillende scholen doorlopen weinig van blijven hangen…….

 

Jan Sterenborg


PS: Naar aanleiding van de Website heeft Jan geweldig veel werk gemaaakt van een eigen Website. Frans Coppelmans is een bijzondere figuur die op het gebied van Psychologie en Wiskunde baanbrekend werk heeft verricht. Jan biedt ons de mogelijkheid om kennis te nemen van zijn werk en denkwijze.

 

https://www.franscoppelmans.nl

Bijdrage

Jan Sterenborg

1961-1964

Sexueel Misbruik op Ravensbos

 Bijdrage van Jan Sterenborg